Wednesday, October 6, 2010

ခြင်ချော်လဲ မောင်ကောမန့်

ခါးကြီးလို့ ရင်ချီ၊ ဖင်ရှူးလို့ ခြေတုတ်

လူမတူ ကိုစတုရန်းရယ်၊

နေရာတကာ မတော်မန့်လ့ိုအန်ချင်လှတယ်။

အမေပေးမျက်နှာကို ချောင်ထိုးလို့

ပထွေးကို အဖေလုပ်

ရှက်တတ်ရင် အသက်ပင်ကုန်ချင်လှ

သာချိုရယ်

နင့်ဓါတ်ပုံ ဖေ့စဘုတ်တင်နိုင်မှ

ပေးဦး ကော့မန့်။

ပွလေး (၆၊၉၊၂၀၁၀)

Facebook မှာ မြင်နေရတဲ့ Comments တွေကိုတွေ့လို့ စပ်မိတဲ့ ကဗျာလေ ၁ပုဒ်ပါ။

No comments: